Bastiaan en ik zijn al een hele lange tijd aan het dromen van een eigen onderneming in het buitenland. Volgend jaar zijn we twaalf jaar samen, en vanaf onze eerste date op het Utrechtse Neude delen we deze droom. Vijf jaar geleden begon het onderzoek, waar gaan we dan heen, wat willen we dan doen. Dat het iets met bier te maken moest hebben wisten we zeker. Bastiaan is al 10 jaar lang professioneel bierbrouwer. Misschien kunnen we er wel een camping bij doen, en kaas maken, ja want dat is een nieuwe passie. En dan gaan we naar Oostenrijk, want we zijn beide verwend snowboarders. In de zomer wil ik mountainbike tochten organiseren, terwijl ik nog nooit op zo’n fiets heb gezeten, en in de winter snowboard tochten. En dan sluiten we de dag af in onze eigen biergarten. Zoals gezegd zoeken we contact met diverse Nederlandse ondernemers in Oostenrijk. Al snel bleek dat onze spaarrekening niet opgewassen was tegen de huizenprijzen en het leven in Oostenrijk. Dan gaan we iets anders doen. Niet bij de pakken neer gaan zitten. Het kan niet zo zijn dat je alleen maar naar het buitenland kan gaan als je veel geld hebt. Waarom niet zuid Europa? We houden allebei van de zon, onze honden houden van de zon. En dan gaan we in de winter wel naar de sneeuw. Snowboarden kun je immers ook in Zuid Europa.
In de Utrechtse Bibliotheek halen we wegenkaarten, taalboekjes en reisgidsen. Het plannen kan beginnen: in de zomer van 2023 zitten wij in onze auto op zoek naar een plek waar we onze bier-kaas-makerij-en-luxe-camping kunnen gaan verwezenlijken. Het is een koude januaridag, de kerstboom gaat weer terug de doos in, een flesje rode wijn op tafel en de televisie staat aan. “Droom jij van een huis en een eigen onderneming in Spanje?”. Het lijkt alsof de TV ons aanspreekt. Dat zijn wij! We hoeven niet twee keer na te denken, we geven ons op voor “Het Spaanse Dorp”. Toen nog onbekend waar naartoe zou gaan alleen dat het gaat afspelen in de provincie Valencia. We sturen een mail naar RTL. We geven ons op voor een cursus Spaaans, ook al gaan we niet door, dan is dit wel handig met onze plannen die we toch al deze zomer gemaakt hebben. En we moeten bier maken. Op dit moment weten we alleen maar dat we in de provincie Valencia terechtkomen. We zijn we dol op een Weizen in de zomer zon. En we willen graag de smaak van Spanje terugbrengen in onze bieren. Sinaasappels! Bastiaan brouwt 25 liter van ons spontaan bedacht bier. Al snel kregen we reactie, en een nieuwe taak, weer reactie. Het gaat snel, heel snel. Ik denk dat we mee gaan doen, zei ik tegen Bastiaan. Het is eind maart. Nog geen 24 uur terug van onze wintersport rijden we in alle vroegte naar Schiphol, bestemming Alicante. Met een doosje bier op de achterbank. Op naar het selectieweekend.
Het selectieweekend duurt 4 dagen. Op dinsdag mogen we het klushuis zien, Casa el Premio. We zijn beiden direct verliefd. Kunnen we zo een groot project wel aan, kort slaat de twijfel toe. Maar wij kunnen dit, we gaan ervoor. Dit moet zo zijn. De volgende dag is het zover: we moeten ons presenteren voor de gemeente. We besloten de presentatie bijna volledig in het Spaans te doen. We hebben immers 8 weken een Spaanse cursus gedaan dus we denken dat we het wel kunnen. Wanneer we voor de deur staan slaat de spanning toe. De productie assistent legt uit dat ze op de deur klopt en dat we dan links naast de TV moeten gaan staan. En dan kunnen we beginnen te presenteren. Kijk vooral naar het publiek en de gemeenteraad en niet naar de camera’s. Duidelijke instructies. Ze gaat naar binnen en er wordt op de deur geklopt. Dit is het. We knijpen elkaar nog eens in de handen. “Jullie moeten nu naar binnen” zegt de geluidsman die bij ons op gang staat. Aarzelend doen we de deur open. Zo’n 50 dorpsbewoners staren ons aan. Het is precies zoals op TV fluister ik naar Bastiaan. We beginnen te presenteren, het gaat goed. We openen de biertjes, serveren de tapas, er wordt geklapt en gelachen. Wat een opluchting, het ging goed! Na het wachten van zo’n drie uur werden we teruggeroepen door de gemeenteraad. Burgemeester Angel begon in het Spaans ons toe te spreken. We hebben hier niets van verstaan behalve “Bienvenido a Zarra.” We doen mee! Wij zijn een van de vier koppels die mee mogen doen met het RTL4 programma “Het Spaanse Dorp Zarra”.
Het grote organiseren gaat beginnen. We hebben maar 1 dag de tijd om onze huur, banen en abonnementen op te zeggen. Maar als we gaan, dan gaan we er ook voor. We regelen dat Bastiaan alvast 500 liter van onze Weizen kan brouwen, zodat we ook daadwerkelijk kunnen beginnen met het opzetten van onze bierbrouwerij in Spanje. Dit ging volledig in overleg met de productie. De maand april vliegt voorbij. We doen alles voorlopig voor het laatst. En dat terwijl we eigenlijk tegen niemand mogen zeggen dat we meedoen. Alleen onze ouders, broer, zussen en mijn beste vriendin weten het. Een handjevol goede vrienden hebben wel een donkerbruin vermoeden, maar we zeggen niets. We leveren onze C1 in voor een hele grote, lelijke maar fijne Dacia. We kopen er een heel klein karretje bij en een skikoffer. Volledig afgeladen vertrekken we eind april naar Spanje. We trekken 5 dagen uit voor de reis en verblijven twee dagen aan de kust. Zo kunnen we een beetje aarden. 1 mei worden we in Zarra verwacht en kan ons grote avontuur beginnen. Tijdens het programma worden er drie dingen van je verwacht: integreren, een bedrijf opzetten en een kamer verbouwen in het klushuis. Hoe en in welke volgorde je dit doet, mochten we zelf bepalen. Bastiaan en ik gaan vol voor ons bedrijf. We zijn vastbesloten om met onze bierbrouwerij Zarra op de kaart te zetten. Tijdens het selectieweekend vroeg de burgemeester aan ons of wij ook bier konden maken van kersen. Zarra staat bekend om haar kersen. Aangezien de opnames maar 12 weken duurden en het gehele brouwproces ongeveer 8 weken duurde en het kersenseizoen is besloten wij ons volledig op het brouwen te storten. Dan is het bier precies een week voor de finale klaar en dan kunnen we deze presenteren tijdens de finale. Met de hand persen we 32 kilo kersen uit. De kersen waren niet goed voor de verkoop. Er was te veel regen gevallen waardoor de kersen opengebarsten waren. Erg voor de verkoop want, de boer kan open barsten kersen niet meer verkopen. Maar wel aan ons. Want voor bier maakt dit niet uit. Het restproduct ging terug naar de boeren, hier konden ze hun kippen weer mee voeren. Zo werd het kersenbier niet alleen ons bier maar ook het bier van het dorp.
Tijdens de opnamen hebben we diverse panden bekeken waar we onze brouwerij willen gaan beginnen. Hier hebben we verschillende dingen van geleerd. Zo hebben we geleerd dat wanneer een pand buiten de dorpsgrenzen ligt, vergunningen altijd via de provincie gaan. Twee, een stuk land heeft al een bestemming, net zoals in Nederland, een bestemming veranderen gaat heel lastig. Drie, een vergunning wordt verstrekt aan het pand en niet aan een persoon of bedrijf. Het pand dat we tijdens de opnamen van de gemeente voorgesteld krijgen hebben we niet gedaan. Het lag buiten de dorpsgrenzen, boven op een berg dus moeilijk bereikbaar voor vrachtverkeer en heeft bestemming boerderij. Helaas geen geschikte locatie.
5 juli was de laatste dag van het TV programma en mogen wij onszelf de “ereburgers” van Zarra noemen. Lang tijd om dit te vieren is er niet want we moeten naar Marbella om het koopcontract te ondertekenen. Als nieuwe huiseigenaren kwam er veel op ons af. We werden in alle vroegte verwacht op het notariskantoor in Marbella. Het kantoor zag eruit alsof we op de set van een Amerikaanse serie zaten. Een open kantoor, veel grijs en beige tinten en extreem knappe werknemers. Al snel gingen we karakters en verhaallijnen verzinnen. Onze zelfbedachte soap kwam tot zijn einde toen de accountant ons kwam halen. We bespraken de koopakte en gingen door naar de volgende ruimte. Samen met de verkopende partij zaten we aan een grote statige tafel. Na enige tijd komt er een enorme man binnen die net zo statig is. Nog even twijfelden we of we voor hem moesten opstaan, maar na een snelle observatie besloten we te blijven zitten. De meneer lees de koopakte in het Spaans voor. Wij knikken een paar keer, de verkopende partij knikt en we tekenen de akte. De statige man feliciteert ons. We hebben een huis in Spanje!
Nu alles officieel is, vertrekken we terug naar huis, ons nieuwe huis, ons eigen huis in Zarra. We kunnen het amper beseffen. In een hele korte tijd hebben we hele hechte vriendschappen gesloten in het dorp. Met het dorp hebben we een hele leuke maar ook stressvolle periode meegemaakt. We springen verder naar september. We stonden op verschillende markten. Tijdens de serie hadden we een tijdelijke vergunning gekregen om te mogen verkopen maar nu we op onszelf staan moeten we serieus aan de slag. Al snel kregen we door dat je een gestor nodig hebt om het een en ander te regelen. Onze gestor zorgden voor onze papieren om te mogen kopen, verkopen, importeren en exporteren. We moesten naar de bank om een rekening af te sluiten. Het duurde zo’n drie uur. Dat is wel even wennen. In Nederland kruip je achter de computer en is het zo geregeld. Nu zit je drie uur bij de bank, er wordt geen bakje koffie aangeboden en je kunt eigenlijk niets doen dan wachten en af en toe ergens je handtekening te zetten. Maar het lukte, net als het opzetten van onze brouwerij.
Het markten seizoen kan beginnen! Ondertussen brouwden we ons nieuwe bier, de Abeja. Een honing ale. Speciaal voor de Honingfeesten in Ayora. Een heerlijk fris biertje, ideaal voor onder de Spaanse zon. Zolang we nog niet onze eigen brouwerij hebben, brouwen we in een brouwerij in Valencia. Het gaat goed met de brouwerij. In Nederland ligt onze Weizen con Naranja in verschillende supermarkten en (onafhankelijke) slijterijen. Daar zijn we ontzettend trots op. Naast onze weizen komt ook ons kersenbier uit in Nederland. Deze is vanaf halverwege december beschikbaar in onze webshop.
In Spanje zijn we nu bezig met de distributie. We willen aankomende zomer langs de gehele Costa Blanca verkrijgbaar zijn. Daarnaast zijn we bezig met verschillende proeverijen op locatie en willen we volgend jaar mensen bij ons in Casa el Premio kunnen ontvangen voor proeverijen. Tot slot hebben we een waanzinnig pand op het oog in Zarra. Binnenkort start onze crowdfunding en gaan we op zoek naar financiers die samen met ons een bierbrouwerij willen ontwikkelen in Zarra. We hebben prachtige ideeën. Via onze social media kanalen en onze website houden we iedereen op de hoogte van onze avonturen.